Wszystkie epitety nie wystarczą, by oddać piękno i elegancję kwitnącego rododendronu. On musi być widziany. A każdy, kto kiedykolwiek miał okazję podziwiać krzewy w ich naturalnym środowisku, z pewnością zapali chęć zdobycia takiego luksusu na swojej stronie. Poza tym nie jest trudno hodować odmianę Dahurian w ukraińskich ogrodach. Najważniejsze jest zapewnienie zakładowi odpowiednich warunków i kompetentnej, terminowej opieki.
O preferencjach rododendronu dauryjskiego, omówimy dalsze korzystne i destrukcyjne czynniki, jak również w artykule znajdziesz zdjęcia krzewów i zalecenia specjalistów.
Opis botaniczny
Rododendrony Daura są genetycznie dostosowane do warunków umiarkowane szerokości geograficzne, jak w dzikim rozprzestrzenianiu się na wyżyny Ałtaju. 
Ale z powodu polimorfizmu gatunku naukowcy wciąż nie mogą nazwać dokładnych zakresów. Faktem jest, że wiele form krzewów jest bardzo podobnych do odmian Sikhotinsky, drobnolistnych i Lebedur.
Wiesz? Różanecznik jest tłumaczony z języka greckiego oznacza „różowe drzewo”. Oczywiście nazwa kojarzy się z kolorem krzewu, który podczas kwitnienia jest gęsto pokryty jasnymi kwiatostanami. A roślina nie ma nic wspólnego z różami.
W krajach azjatyckich dzikie rododendrony często zajmują duży obszar nieużytków, tworząc jednolity różowy dywan płatków. Niektóre okazy występują na żwirowych, skalistych terenach, w lasach liściastych i iglastych. Również są w Ameryce Północnej, Nowej Gwinei, w Australii.
Z nieznanych przyczyn ludy słowiańskie zaczęły nazywać dzikim rozmarynem rododendron Dahurian. Botanicy odrzucają wszelkie związki między tymi roślinami. Jedyną rzeczą, która ich łączy, jest rodzina Vereskowa. 
Rodzina wrzosowa obejmuje również: drzewo truskawkowe, azalię, wrzos, Ericę, dziki rozmaryn, brusznicę, jagodę, żurawinę, borówkę.
W obrębie gatunków dahurskich specjaliści wyróżniają kilka formy rododendronowe. To wyjaśnia podstawowe różnice między roślinami. Niektóre z nich mają małe kwiaty i karłowate łodygi półmetrowe, podczas gdy inne, przeciwnie, charakteryzują się gigantycznymi pąkami, które po otwarciu osiągają średnicę dwudziestu centymetrów i dwumetrowe kiełki.
Łączy wszystkie rodzaje rododendronów z tendencją do silnego rozgałęziania. Z reguły krzew składa się z 25-40 brązowych pędów skierowanych ku górze z lekką włochatością. Młode gałęzie są bardzo cienkie i znacznie ciemniejsze.
Wiesz? Miód zebrany z rododendronów ma działanie przeczyszczające i halucynogenne. Pionierami tych nieprzyjemnych skutków ubocznych przysmaku byli starożytni rzymscy żołnierze.
Owal liści z zaokrąglonymi końcami. Jego górna strona jest błyszcząca i ciemnozielona, a tylna strona jest szorstka i jaśniejsza. Średnio liście rozwijają się do 4 cm długości i 1 cm szerokości. Pojawiają się po zakwitnięciu buszu. 
Po kwitnieniu rododendrony nie tracą elegancji, ponieważ ich liście zmieniają kolor z jasnozielonego na ciemnobrązowy w okresie wegetacji. W listopadzie zwijają się i upadają.
Najbardziej zachwycającą częścią rośliny jest bujne kwiatostanyże w sprzyjających warunkach pogodowych pojawiają się już w połowie kwietnia i cieszą oko aż do drugiej dekady czerwca. Objawiają się jednocześnie na koniuszkach gałęzi i zatokach liściowych i przyczepiają się do pędów małymi szypułkami.
Pąki mają bardzo podobny kształt do dzwonów. Każdy pędzel ma około dwóch tuzinów kwiatów o średnicy do 4-5 cm i długości do 3 cm, jakby przyciągał jasnymi, soczystymi szkarłatnymi, purpurowymi i fioletowymi odcieniami płatków.
Po kwitnieniu w kubku tworzy się mały podłużny boll.
To ważne! Nie wszystkie rododendrony są zalecane do uprawy domowej. Wiele z jego gatunków to trujący pyłek i nektar. Wydzielają andromedotoksynę, która jest szkodliwa dla ośrodkowego układu nerwowego człowieka. Intoksykacja objawia się ciężkim bólem brzucha, nieregularnym biciem serca i mimowolnym skurczem tkanki mięśniowej. Rozwój dalszych objawów może być śmiertelny.
Wybór miejsca lądowania
Piękno rododendronów wymaga poświęcenia, pewnej wiedzy i cierpliwości. Aby zadowolić nastrojowy krzew, odpowiedzialnie podejmij decyzję o wyborze strony. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę oświetlenie, cechy gleby, a nawet sąsiedztwo.
Idealnie, kultura pasuje do przytulnego obszaru, gdzie:
- brak dominujących przeciągów i północnych wiatrów;
- jest wystarczająco dużo słońca, ale nie jego bezpośrednich promieni;
- deszcz i woda ze stopu nie są zbierane;
- wody gruntowe znajdują się nie bliżej niż 2 m od ziemi;
- wzbogacony w składniki odżywcze, lekkie podłoża przepuszczające wilgoć o wysokiej kwasowości;
- w pobliżu nie ma budynków, które tworzyłyby długoterminowy cień;
- w sąsiedztwie nie rosną wysokie drzewa o powierzchniowych korzeniach (klon, olcha, lipa, wierzba płacząca, brzoza są silnymi konkurentami rododendronów, które zubożają i osuszają glebę).
Jeśli przegapisz przynajmniej jeden z powyższych niuansów, roślina może opóźnić wzrost i zatrzymać kwitnienie. W najgorszym przypadku możliwe jest zgnilizna uszkodzenia jej korzeni i śmierci.To ważne! Aby chronić delikatny rododendron przed agresywnymi sąsiadami, co może pozbawić go żywności i wilgoci, doświadczeni ogrodnicy radzą izolować dół sadzenia z boków i dna całego arkusza gęstego materiału pokrywającego.
Właściwy wybór sadzonek przy zakupie
Aby nie stać się ofiarą oszustów, którzy pod pozorem rododendronów sprzedadzą ci kłącza, musisz dokonać takich zakupów w specjalistyczne szkółki lub centra ogrodnicze. Nie wahaj się zapytać konsultantów (nawet jeśli te informacje są Ci znane) o cechy interesujących Cię gatunków, ich zimowanie, preferencje gleby, szczegóły sadzenia i pielęgnacji. Jeśli sprzedawca nie posiada tej wiedzy, lepiej jest znaleźć inny kompleks rolniczy. Początkującym zaleca się, aby nie kuszono ich bujnymi kwiatostanami i różnorodnymi odcieniami w kolekcjach hodowlanych, ale aby zaczęły hodować rododendrony z gatunkami. Wynika to z cech genetycznych rośliny.
W przypadku rododendronu dauryjskiego, jego lądowanie i pielęgnacja ułatwiają wysoką zimotrwalość, względną bezpretensjonalność i szybkie przystosowanie się do nowych warunków strefy klimatu umiarkowanego. Ale odmiany pochodzące od niego wymagają dodatkowych warunków i, w związku z tym, powodują znacznie więcej problemów.
Wiesz? Rododendrony mogą żyć przez wieki. Ta cecha drzewa jest czczona przez mieszkańców Nepalu. Wierzą, że sok otrzymany z rośliny i marynowane kwiaty dają piękno i długowieczność.
Eksperci zwracają uwagę na hodowców kwiatów przy zakupach wysypki importowanych z Holandii lub Polski dorosłe sadzonki bez stref. Często są wdrażane w rozkwicie. Oczywiście krzewy zakorzenią się w nowym miejscu, ale nie będą w stanie spędzić zimy. 
Faktem jest, że europejska technologia produkcji sadzonek na dużą skalę opiera się na hydroponice. Oznacza to, że uprawiane są w wymuszonym tempie w specjalnym rozwiązaniu bez udziału gleby. Taka roślinność jest zaprojektowana dla łagodniejszego klimatu i całkowicie nie przystosowany do mroźnej zimy. Nawet sezonowe przesadzanie do garnka nie uratuje kwiatu przed zimnem, ponieważ suchość płaskiego powietrza i twardość wody z kranu przyczynią się do garnka.
Lepiej kupić młode sadzonki, które mają około 2-4 lat. Pamiętaj, aby zapytać sprzedawców, w jaki sposób uzyskano kiełek. Jeśli nasienie, to jego wysokość do wieku trzech lat osiągnie nie więcej niż 15 cm, a to sugeruje, że rododendron był uprawiany na otwartym terenie, a nie w warunkach szklarniowych. Dlatego jest dostosowany do trudnych warunków pogodowych.
Wiesz? W lasach azjatyckich można spotkać rododendrony, których wysokość sięga 30 m.
Jeśli sadzonka pochodzi z cięcia, jej wysokość będzie około 25 cm. Ta kopia będzie miała inną krępą i zwiększoną krzaczastość. Rozgałęzianie zaczyna się z reguły bezpośrednio od kołnierza korzeniowego. 
Kiedy zebrane zostaną wszystkie informacje o pochodzeniu i cechach sadzonki, możesz przystąpić do kontroli jej łodyg i systemu korzeniowego. Musisz wybrać mocne i żywe próbki, które mają całe korzenie i proste, nawet kiełki. Na sadzonce nie powinno być żadnych plam, guzów, węzłów ani uszkodzeń mechanicznych.
Zwróć uwagę na obecność gnijących i spleśniałych plam na kłączu. Po wykryciu z zakupu należy je porzucić.
Sprawdź świeżość procesów korzeniowych. Aby to zrobić, zrób małe zadrapanie. Pokazane lekkie drewno świadczy o jakościowym materiale do lądowania. Ten rododendron można kupić.
Kwitnące krzewy, takie jak liliowy, hortensja, kalina buldenezh, róża, forsycja, spirea, kerriya, chubushnik, astilba, euonymus, buddleya i drzewo bańki są idealne do dekoracji miejsca.
Krokowy proces lądowania
Rododendrony najlepiej sadzić wiosną, aby ich system korzeniowy był mocny i udało się przystosować do nowych warunków, a korona jest przygotowana na zimę. Wyjątki to tylko przypadki z zamkniętym systemem korzeniowym.
To ważne! Po posadzeniu młodego rododendronu jego szyjka powinna wzrosnąć o kilka centymetrów nad ziemią. W przeciwnym razie korzenie gniją. Doświadczeni ogrodnicy powinni pokryć to miejsce niewielkim pagórkiem ziemi, aby podczas podlewania w wyniku osiadania gleby wokół pnia nie było krateru. W końcu obfituje w stagnację wody i infekcje grzybicze.
Eksperci doradzają przeprowadzenie tego procesu zgodnie z jasnymi instrukcjami:
- Jesienią kopiąc ziemię, wykop otwór do lądowania. Jego wymiary powinny mieścić się w granicach 50 cm i głębokości 70 cm. Jeśli z jakiegoś powodu nie było możliwe przeprowadzenie prac przygotowawczych jesienią, zrób to miesiąc przed ukorzenieniem sadzonki.
- Ułóż dno pogłębiającej się miażdżonej cegły lub gruzu. Korzystając z ostatniej opcji odwadniania, upewnij się, że żadne elementy wapienne nie dostaną się do dołu. Faktem jest, że wapno sprzyja alkalizacji substratu, co ma bardzo niekorzystny wpływ na rododendron Dahurian. Pożądane jest, aby warstwa drenażowa miała od 15 do 20 cm.
- W przypadku nasadzeń masowych między sąsiednimi roślinami należy zachować odległość w przedziale 70–80 cm, aw przypadku wysokich roślin pozostawić odstępy dwóch metrów.
- Wlej przygotowaną mieszaninę gleby do drenażu (wykop powinien być wypełniony jedną trzecią). Na ciężkich gliniastych terenach lepiej jest użyć specjalnego zakupionego substratu dla azalii, a we wszystkich innych przypadkach wystarczy zmieszać liście ziemi, torfu i drewna iglastego. Przygotowanie mieszaniny w stosunku 3: 2: 1.
- Następnie dodaj 70 g złożonego nawozu mineralnego do każdej studzienki i dobrze wymieszaj z ziemią.
- Przykryj otwór ciemną folią z tworzywa sztucznego, zabezpieczając jego krawędzie i pozostaw w środku korzystną mikroflorę.
- Gdy ziemia się nagrzewa i na zewnątrz odzyskuje się stabilna, ciepła temperatura, można przeprowadzić korzenie. Wszystkie struktury ze studni należy usunąć i podlać, aż ziemia pochłonie wilgoć.
- Jeśli sadzonka została zakupiona w pojemniku, należy ją właściwie podlać. Przez 12 godzin próbki z otwartym systemem korzeniowym zanurza się w pojemniku z wodą destylowaną w temperaturze pokojowej, do którego dodaje się stymulatory wzrostu („Kornevin”, „Emistim”, „Ecosil”). Następnie jest traktowany zacieru glinianego, który chroni korzenie przed wysychaniem.
- Sadzonka jest opuszczana do przygotowanego dołu, jego korzenie są prostowane i pokryte mieszanką gleby z torfu, gleby liściastej i próchnicy iglastej.
- Roślina jest ponownie podlewana, a gleba jest dokładnie ubijana, aby wypełnić puste przestrzenie utworzone między procesami korzeniowymi. W przeciwnym razie krzew nie zapuści korzeni.
- Sprawdź, lądowanie jest zawsze konieczne do tworzenia studni pristvolnoy i jego ściółkowania. Jako ściółka dla rododendronów dahurskich, idealne są trociny iglaste, kora lub spinki do włosów, które sprzyjają utlenianiu gleby.
Wiesz? Słynna herbata „Labrador” składa się z liści i płatków rododendronów. Niektóre narody wykorzystują młodą biomasę roślinną w sałatkach i daniach warzywnych. A ludowi uzdrowiciele Wschodu mówią o leczniczych właściwościach krzewu. Według nich pomaga pozbyć się reumatyzmu, chorób zakaźnych i sercowo-naczyniowych.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
To pytanie nie spowoduje trudności nawet dla początkujących. Nie potrzebujesz dziesięcioletniego doświadczenia w projektowaniu bagażu, aby znaleźć piękny rododendron w ogrodzie. Naprawdę wszędzie będzie wyglądać spektakularnie. Najważniejsze jest to, że powinno być wygodnie rozwijać. 
Ale jeśli jesteś skłonny do perfekcjonizmu, idealne zdjęcie na Twojej stronie pomoże Ci stworzyć następujące zalecenia:
- W zespołach kwiatowych zawsze rozważaj tonację pąków i okres ich ujawnienia. Pożądane jest zharmonizowanie kolorów, a kwitnienie w ogrodzie trwało wiecznie.
- Gatunki rododendronów Daursky doskonale łączą się z roślinami iglastymi. Ponadto w takich nasadzeniach korzystne są wszystkie kultury. Głęboki system korzeniowy jodeł, cedrów, tujów, sosen, cyprysów i modrzewi nie zapobiega rozwojowi kwitnącego sąsiada, tworząc w ten sposób wygodną półcień.
- Podczas organizowania nasadzeń grupowych pożądane jest uwzględnienie naturalnego siedliska sąsiednich upraw. Co najlepsze, „palisander” pasuje do jałowców i paproci.
- Komfort krzewów jest zapewniony w ogrodach skalnych, gdzie tworzy się skalista atmosfera zbliżona do naturalnej. W tym przypadku, jako sąsiedzi, roślina musi wybrać niewymiarowe uprawy. Na alpejskich wzgórzach rododendrony doskonale łączą się z wrzosem i goryczką.
- Na dużych obszarach, pod każdym względem odpowiednim do uprawy rododendronów, żywopłot kwitnących krzewów wygląda spektakularnie.
- W środowisku projektowym kombinacje odcieni żółtego, pomarańczowego, kremowego i fioletowego są uważane za udane. Również dobrze jest montować szkarłatne, fioletowe, fioletowe i białe odcienie.
- Pożądanymi sąsiadami rododendronów są bulwiaste kwiaty: lilie, tulipany, szafran, żonkile.
- Odmiana Daurskoy może ozdobić trawnik, narysować zaułek lub krawężnik.
To ważne! Rododendrony zaczynają kwitnąć od trzeciego roku życia.
Wskazówki dotyczące pielęgnacji
Kompetentny wybór miejsca do sadzenia i sadzonek wysokiej jakości - tylko połowa sukcesu w uprawie rododendronów. Botanicy ostrzegają o wymogach kultury ciepłolubnej, a jednocześnie bardzo zimowej. Jeśli weźmiesz je pod uwagę i zdążysz zadowolić kwitnącego zwierzaka, Twój ogród otrzyma nieocenioną dekorację przez wiele lat.
Podlewanie
Dahuriańska odmiana „palisandru” jest pożądana do nawilżenia 2-3 razy w tygodniu. Krzew nie lubi nadmiaru wilgoci. Nadmierne podlewanie tylko go boli. Dlatego uważaj na stan koła tułowia i obecność na nim ściółki.
Pamiętaj, że twarda woda z kranu ma zły wpływ na kulturę. Dlatego doświadczeni ogrodnicy zawsze zmiękczają go niewielką ilością kwasu octowego lub cytrynowego (100 g na 10 l). Ale alternatywnie zaleca się zaopatrzenie w wodę deszczową. W każdym przypadku podlewanie można wykonać tylko wtedy, gdy ciecz jest osiadła i ogrzana. Pod każdym dorosłym krzewem zaleca się przelanie go do 2 wiader. Konieczne jest wzmocnienie procedur nawilżających w upale i jesienią, przed nadejściem zimnej pogody.
To ważne! Eksperci okresowo zalecają dodawanie kwasu siarkowego do wody do nawadniania. Ma to na celu wsparcie kwaśnego środowiska substratu. Ilość substancji dodawanej do wody zależy od jej twardości. Przy odpowiednim stężeniu pH mieszaniny będzie wynosić 3,5-4,5. Możesz to sprawdzić za pomocą papierka lakmusowego.
Pielenie
Usuwanie chwastów z ogrodu nie jest głupim wymogiem estetów. W rzeczywistości takie zarośla pogarszają odżywianie uprawianych kwiatów. A w przypadku rododendronu Dauryjskiego chwasty są najgorszymi wrogami krzewu, ponieważ pozbawiają jego powierzchniowy system korzeniowy, który jest niezbędny do rozwoju korzystnych mikroelementów.
Nie zapomnij monitorować otworów pristvolnymi. Po podlewaniu pojawi się w nich niepotrzebna roślinność. Dlatego regularnie rozluźniaj te obszary za pomocą sapka. Pozwoli to usunąć chwasty i promować napowietrzanie korzeni. To po prostu dzierżę narzędzie, które powinno być bardzo ostrożne, aby nie uszkodzić korzeni. Niektórzy ogrodnicy robią ręczne pielenie i mulczowanie. W tym przypadku warstwa ściółki powinna wynosić co najmniej 5 cm. 
Top dressing
Zalecany do wspomagania funkcji odpornościowych rośliny i stymulowania jej obfitego kwitnienia co 2-3 lata opatrunki korzeniowe. Podczas sezonu spędzają 2.
To ważne! Kwitnące pąki, które pojawiły się na młodych siewkach w pierwszych latach po ukorzenieniu, powinny zostać usunięte. Ma to na celu zapewnienie, że krzew jest w pełni rozwinięty i nie rozcieńcza jego zasobów do kwitnienia.
Pierwsza procedura ma znaczenie na początku sezonu wegetacyjnego. Для наращивания биомассы и формирования цветоносных почек будущего года под каждый ствол вносят по 10-12 кг перепревшего навоза либо компоста.Alternatywnie można użyć złożonych nawozów mineralnych do azalii.
W takim przypadku potrzebna będzie do 40 g suchej masy na metr kwadratowy okręgu koła pnia. W razie potrzeby możesz samodzielnie złożyć niezbędne komponenty na tym etapie rozwoju drzewa. Aby to zrobić, będziesz potrzebował 2 części azotu, 1 część fosforu i półtorej części potasu.
Drugi plan karmienia, kiedy krzew ottsvetet. Wówczas jego żywotność wspiera mieszanina fosforu i potasu przygotowana w stosunku 2: 1. Jeśli zdecydujesz się na stosowanie kompleksów mineralnych, preferuj nawozy zawierające minimalną ilość wapna, kwasu fosforowego i chloru.
Przycinanie
W tym aspekcie rododendrony nie są wcale kłopotliwe. W końcu na poziomie genetycznym stworzyli rozwój popraw formę dekoracyjną. Dlatego przy silnie rozwiniętej koronie przycinane są tylko stare gałęzie o średnicy do 4 cm.
Wiesz? Najstarszy rododendron na planecie ma 125 lat. Rośnie w małym kanadyjskim mieście Ladysmith i jest ulubionym miejscem fotografowania kochanków. Romantycy nazwali drzewo Cynthia.
Niektórzy ogrodnicy ćwiczą szczypanie centralnych pąków na młodych pędach. Według nich poprawia dekoracyjność rośliny. Radzą również odmłodzić stare krzewy, odcinając część pędów na poziomie 30-40 cm.
A wiosną przyszłego roku, w marcu, taką samą procedurę należy wykonać z pozostałymi kiełkami. Cięcie musi przejść obok śpiących pąków. Pod koniec strzyżenia wszystkie „rany” na drzewie muszą być traktowane smołą ogrodową lub farbą olejną.
Eksperci nalegają obowiązkowe usunięcie wszystkich wyblakłych pędzli. Po pierwsze, psują dekorację. Po drugie, kolidują z obfitym wzrostem i przyszłym kwitnieniem. Najważniejsze jest zachowanie pąka pachowego na górnych liściach podczas ich eliminacji. 
Zimowanie
Schronienie rododendronów Dahurii na zimę jest obowiązkowe tylko dla młodych sadzonek. Cechą gatunku jest dobra mrozoodporność zimowa. Dojrzałe drzewa mogą z łatwością wytrzymać 30 stopni mrozu. Dlatego, w przeciwieństwie do odmian zimozielonych, nie wymagają żadnego przygotowania, z wyjątkiem obfitego jesiennego podlewania i mulczowania pni drzew. Aby to zrobić, można użyć torfu lub opadłych liści dębu (zalać co najmniej 20-25 cm), procedura ta dotyczy wszystkich krzewów.
To ważne! Na zimę należy zakryć szyjkę korzenia na wszystkich rododendronach, bez względu na ich rodzaj i wiek.
Młode sadzonki muszą zakrywać koronę. Lepiej jest to zrobić nie za pomocą worków i spunbond, ale za pomocą domu specjalnie wykonanego z desek, które są pokryte materiałem dachowym na wierzchu.
Pospiesz się z przygotowaniami do zimowania nie jest tego warte, ponieważ 10-stopniowy mróz na krzewie nie jest straszny, ale zgniłe szyjki korzeniowe mogą go łatwo zniszczyć. Dlatego profesjonaliści radzą, aby zakryć roślinę w połowie listopada i usunąć wszystkie obiekty bliżej marca, kiedy ziemia rozgrzeje się i może wchłonąć wilgoć, a na zewnątrz będzie pochmurno. Jest to konieczne, aby promienie słoneczne nie paliły młodych liści. 
Metody hodowli wegetatywnej
Właściciele rododendronów potwierdzą, że kiedy jeden krzew osiądzie na miejscu, na pewno chcesz zdobyć następujące i obrócić dziedziniec w ciągłe kwitnienie płótna. Na szczęście zdobyć nowe sadzonki w domu pod wpływem każdego, kto tego chce. Łatwiej zrobić to w sposób wegetatywny.
Warstwowanie
Ogrodnicy nazywają tę technologię najbardziej przystępną cenowo i wydajną. Polega na wyborze mocnej, żywotnej łodygi i przypięciu jej do ziemi po wykonaniu niewielkich nacięć na korze. Korzenie powinny pojawić się w tym miejscu. Aby przyspieszyć proces, konieczne jest zwilżenie gruntu pod sadzonkami na czas i zalanie niewielkiego kopca podłoża na gałęzi. Zaleca się wykonanie procedury wiosną lub jesienią.
Wiesz? Europejczycy dowiedzieli się o rododendronach ponad półtora tysiąca lat temu, kiedy kwitnące krzewy pojawiły się w ogrodach królewskich. Stamtąd rozprzestrzeniły się na półkuli północnej.
Możliwe będzie oddzielenie młodego drzewka od krzaka matki tylko na drugi rok po dokonanych manipulacjach. Odbywa się to poprzez przecięcie gałęzi i wykopanie zrazy. 
Sadzonki
Metoda rozmnażania rododendronów dahurskich przez sadzonki jest stosowana tylko dla odmian uprawnych. Materiał sadzeniowy zbierano w czerwcu, kiedy krzew jest silniejszy po kwitnieniu. Do rozmnażania trzeba ciąć zdrowe pędy o długości do 5-10 cm, a ostrze noża powinno ukośnie ciąć.
Następnie wszystkie liście, z wyjątkiem trzech liści wierzchołkowych, są usuwane na półwyrobach, a pod nachyleniem 30 stopni sadzonki są umieszczane w pudełku z glebą torfowo-piaszczystą. Niektóre gospodynie domowe zastępują torf agroperlitem i dodają trociny sosnowe do mieszanki gleby.
Ważne jest, aby podłoże było umiarkowanie wilgotne. Więc nie zapomnij go odwiedzić i podlewać. Pudełko należy przykryć szkłem i umieścić w ciepłym miejscu, w którym utrzymuje się temperaturę 24 stopni Celsjusza. 
Po półtora miesiąca sadzonki można przesadzić do małych pojemników. Pożądane jest również przeniesienie ich do chłodniejszego, ale lżejszego pomieszczenia. Eksperci zalecają przesadzanie starszych rododendronów do otwartej ziemi dopiero po 2 latach. W tym okresie staną się silniejsze i będą miały większe szanse na spędzenie zimy.
To ważne! Młode sadzonki „różowych drzew” są bardzo wrażliwe na wiosenne słońce. Aby promieniowanie ultrafioletowe nie pozostawiło oparzeń, przycinać sadzonki.
Kiedy wiesz o niuansach sadzenia i pielęgnacji tego pięknego kwitnącego krzewu, możesz bezpiecznie hodować go na swojej stronie. Tutaj wszelkie słowa będą zbędne. Chcę po prostu cicho podziwiać i jeszcze raz podziwiać.
