Favus, parch (Favus) - infekcja grzybicza. Czynnikiem wywołującym chorobę jest grzyb z rodzaju Favus, który ma rozgałęzioną wąską grzybnię.
Choroba jest przewlekła, charakteryzująca się uszkodzeniami skóry i jej przydatków. Zmiany skórno-zanikowe pojawiające się w miejscach zmian chorobowych pojawiają się na dotkniętych obszarach skóry. Najczęściej choroba dotyka skórę, pióra, pazury i narządy wewnętrzne.
Czynnik sprawczy o nazwie Trichophyton. T. gallinae Megnin powoduje chorobę u zwierząt domowych i dzikich, a także u zwierząt i ptaków uprawianych w rolnictwie. Od drobiu, indyka, kury i kaczki są chore na favus.
Co to jest strup w ptakach?
Grzyb parcha został po raz pierwszy zidentyfikowany i zbadany w 1839 r. Przez niemieckiego lekarza Johanna Lucasa Schönleina.
Biologia i morfologia tego grzyba zostały dokładnie zbadane, badania zostały opublikowane zarówno w zagranicznej, jak i krajowej literaturze medycznej.
Najbardziej kompletne prace na ten temat to dzieła Peak, Viruzhsky, Unna i Krall. W swojej pracy przeprowadzono badania nad wpływem parcha na ludzi, zwierzęta i ptaki.
Najczęstszy grzyb favus w Azji i Ameryce, ale w większym lub mniejszym stopniu, znajduje się we wszystkich krajach, w których rozwija się przemysłowa hodowla drobiu. Źródłem choroby mogą być zarażone ptaki, możliwe jest również pośrednie przeniesienie (poprzez bezpośredni kontakt z przedmiotami zawierającymi patogen).
Ekonomiczne wskaźniki szkód wyrządzonych przez strupy nie są zbyt optymistyczne.
Szkoda polega na utracie otyłości u drobiu, zmniejszonej produktywności, masowej chorobie, a wreszcie śmiertelności u favus (przy odpowiedniej terapii odsetek śmiertelności jest mały). Znaczną część szkód stanowią koszty niezbędne do wykonania środków ograniczających.
Czynniki wywołujące chorobę
Trichophiton Gallinae (Trichophyton. T. gallinae Megnin) jest czynnikiem sprawczym pavus u drobiu.
Gdy zbiera się materiał patologiczny, ujawnia się zarodniki wielostronne lub okrągłe, które znajdują się w postaci gromady lub łańcuchów.
Przy badaniu strupu włosa zauważalne jest, że elementy grzyba znajdują się wzdłuż jego długości. Na dotkniętych obszarach znajdują się małe krople tłuszczu i pęcherzyki powietrza.
Czynniki te odróżniają grzyb Achoreon od podobnych dermatofitów. Charakterystyczną cechą jest to, że włosy nigdy nie są całkowicie wypełnione grzybem..
W rezultacie włosy zachowują swoją długość, nie pękają, ale jednocześnie zmieniają kolor - stają się szare. Nici i zarodniki grzyba favus znajdują się poza włosami, uderzają w podobne do ektrixa pióra drobiu.
Pojawienie się choroby przyczynia się do zbyt zatłoczonego drobiu. Prowadzi to do zwiększenia obrażeń części ciała ptaka. W warunkach ucisku parch rozprzestrzenia się powoli, ale liczba dotkniętych ptaków może być znaczna.
Objawy i przebieg
Obraz kliniczny choroby różni się w zależności od warunków zakażenia.
Przy naturalnej infekcji okres inkubacji może trwać kilka miesięcy. Przy sztucznej infekcji okres ten wynosi tylko trzy tygodnie.
Drób może nadal być zakażony kurczętami. Jednak objawy kliniczne pojawiają się już w starszym wieku. Zazwyczaj proces zaczyna się na grzbiecie, części twarzy wokół oczodołu, płatach ucha. U indyków proces rozpoczyna się z reguły w obszarze dzioba i na nim, a następnie rozprzestrzenia się na skórę głowy i koralowce.
Jeśli dokładnie obejrzysz dotknięte obszary przez szkło powiększające, zauważysz małe białawe plamki łączące się między sobą. Ciężka zmiana charakteryzuje się wyglądem kredowej nakładki. Następnie białe plamy stopniowo nabierają żółtawo-szarego odcienia, skorupy mają wklęsły kształt i luźną konsystencję.
Obecność takiego wykształcenia wskazuje na ostatni etap choroby, w której ptak traci tłuszcz, wyczerpuje się, pojawia się niedokrwistość i biegunka. Jeśli choroba była przenoszona przez krwiopochodne, występują poważniejsze powikłania - w procesie kości i mięśnie są dotknięte, w rzadkich przypadkach - mózg.
Diagnostyka
W przypadku choroby z favus, z reguły występuje wyraźny obraz kliniczny, typowe korzystne zmiany chorobowe są łatwe do zidentyfikowania.
Dlatego diagnostyka różnicowa i diagnoza nie powodują specjalnych trudności specjalistów. Odróżnij je od trichophytia i mikrosporia pozwala stan włosów, które traci swoją gładkość i kolor, staje się suchy i łatwo wyciągnąć.
Po badaniu ogólnym wykonuje się badanie mikroskopowe materiału patologicznego, potwierdzając diagnozę. Po pierwsze, favus jest diagnozowany przez charakterystyczne zmiany u drobiu na brodzie i grzebieniu.
Z materiału patologicznego łatwo wybrać grzyba favus. Kolonie grzyba charakteryzują się szybkim wzrostem, lekkim mączystym, podwyższonym środkiem i koncentrycznymi rowkami wokół niego.
Badania patologiczne drobiu, który zmarł z powodu drobiu, pokazują poniższy rysunek.:
- wyczerpanie;
- niedokrwistość;
- obecność obszarów nieukierunkowanych;
- strupy;
- guzki i wrzody występują na wola, jelitach i górnych drogach oddechowych;
- zwłoki mają wyraźny zapach myszy.
Leczenie
Na dużych fermach drobiu najpierw oblicza się ekonomiczną wykonalność kolejnych działań.
W zależności od wyników ptak jest albo niszczony, albo traktowany.
Następujące manipulacje są wykonywane w celu leczenia tej choroby.:
- leczenie maściami grzybobójczymi;
- gryzeofulwina wewnątrz;
- terapia regenerująca.
Uzyskane skutki są traktowane 3% lub 5% maścią kreolinową, smoła i siarka są najczęściej stosowane z fungicydów.
Eksperci uważają najbardziej odpowiednie zintegrowane leczenie za pomocą kombinacji narzędzi. Na przykład siarka jest stosowana z dodatkiem 10% siarczanu miedzi i 5% kwasu salicylowego.
Środki kontroli i zapobiegania
Do tej pory podejmowane są jedynie ogólne środki zapobiegawcze, ponieważ nie ma konkretnych środków zapobiegawczych zapobiegających chorobom parcha.
Jeśli choroba zostanie wykryta w dużych fermach drobiu w całej grupie ptaków, zainfekowana grupa zostanie zniszczona.
W celu zapobiegania chorobie przeprowadza się następujące środki sanitarno-weterynaryjne i inne.:
- przedsiębiorstwo zostało uznane za niekorzystne;
- izolacja chorych i podejrzanych ptaków;
- nałożyć zakaz sprzedaży i eksportu chorych ptaków;
- opuszczone pomieszczenia są dokładnie czyszczone;
- dezynfekcja odbywa się za pomocą gorących roztworów alkaliów, świeżo kwaśnego wapna i roztworu kwasu karbolowego;
- napromieniowanie dotkniętych ptaków lampami ultrafioletowymi;
- podjąć środki w celu zniszczenia szkodników i pasożytów.
Rasa kurczaków Bielefelder - piękne ptaki, które mogą ozdobić każde podwórko.Jeśli interesuje cię kiełkowanie pszenicy, a mianowicie jak ją kiełkować, po prostu musisz to przeczytać!
Usunięcie ograniczeń następuje 21 dni po odzyskaniu ostatniego zakażonego ptaka. Przed usunięciem ograniczeń wydarzenia powinny odbywać się co najmniej raz na 10 dni.
