Ptaki Stafilokokkoz (Stafilokokkosis avium) - sporadycznego lub białaczki zakaźna wszystkich gatunków ptaków domowych i dzikich, charakteryzujących się ostrym, podostre i przewlekłym przebiegiem i wykazywały klinicznych oznak posocznicy, zapalenia stawów, zapalenie błony maziowej, kloatsitov, w rzadkich przypadkach - zapalenie pęcherzykowe, zapalenie zatok podoczodołowych i kolczyki.
Dziś choroba jest zarejestrowana we wszystkich krajach świata. Charakteryzuje się słabą zaraźliwością i niską śmiertelnością.
Wyjątkiem są zakażone kurczęta, które są trzymane w inkubatorach o dużej gęstości patogenu w środowisku lub gdy są zakażone podczas szczepienia.
Co to jest gronkowca ptasia?
Widmo patogenu patogenu rozprzestrzenia się na wszystkie rodzaje ptaków.
Wśród gronkowców drobiu chorych:
- gęsi;
- kaczki;
- kurczaki w wieku 11-16 miesięcy;
- indyk;
- bażanty;
- perliczka
Staphylococcus został po raz pierwszy zarejestrowany i opisany jako osobna choroba około 100 lat temu.
W naszych czasach choroba rozprzestrzenia się na cały świat. Oprócz drobiu domowego, sissies, gile, papugi i kanarki wykazują wysoką podatność na patogen.
Mechanizmy przenoszenia gronkowców na ptaki:
- kontakt, to znaczy bezpośredni kontakt chorego i zdrowego ptaka;
- przepuszczalny, na przykład, na ukąszenia kleszczy ssących krew;
- doustne - poprzez spożycie zanieczyszczonej paszy i wody.
Czynniki transmisji:
- skażone przedmioty do pielęgnacji;
- śmieci;
- zanieczyszczony patogenem pokarm i woda.
Objawy choroby mogą się przyczynić naruszenie warunków drobiu.
Zawartość w wilgotnym pomieszczeniu, wysokie zatłoczenie, zła dieta, nagłe zmiany temperatury w kurnikach, niewystarczająca wentylacja, aw rezultacie wzrost stężenia amoniaku w powietrzu, częste rotacje populacji drobiu. Przyczyną choroby może być również szczepienie drobiu żywą szczepionką szczepioną.
Najczęściej choroba gronkowcowa objawia się w połączeniu z pasterellozą, Escherichia coli, Proteus i Pseudomonas aeruginosa.
Bramą infekcji jest zazwyczaj uszkodzona powierzchnia skóry z powodu urazów kończyn, przegrzebków i kolczyków. U nowo narodzonych kurcząt miejscem zakażenia może być również niezagojony pępek, co prowadzi do rozwoju zapalenia głowy.
Niewielkie zabiegi chirurgiczne, takie jak wycinanie dzioba, pazury, usuwanie piór lub pozajelitowe podawanie szczepionek mogą również powodować zakażenie.
Wraz ze spadkiem stanu odporności zwierząt hodowlanych z powodu rozwoju chorób zakaźnych wpływających na funkcje worka tkankowego lub grasicy w przypadku zakażenia gronkowcem u drobiu, obserwuje się piorunujący rozwój śmiertelnej posocznicy gronkowcowej.
Szkody gospodarcze z choroby składa się głównie z:
- zmniejszenie produkcji jaj (średnio o 5–20%, ale może być wyższe);
- straty ze śmiertelności (3-15% wśród chorych);
- straty z uboju (10-30%).
Do dodatkowych kosztów należą również koszty leczenia i dezynfekcji kurników.
Czynnik sprawczy
Patogeny ptaków gronkowcowych - przedstawiciel rodzaju Staphylococcus z rodziny Micrococcaceae.
Są to sferyczne mikroorganizmy o wielkości 0,8-1 mikrona, nieruchome.
Podczas barwienia na Gram - dodatnie. Spór i kapsułki nie tworzą się. W rozmazie ułożone w grupy przypominające skupiska winogron.
Przedstawiciele takich gatunków gronkowców często izoluje się od drobiu.:
- St. pyogenes albus;
- St. pyogenes citreus;
- St. aureus;
- St. naskórek.
St. aureus (Staphylococcus aureus) jest najczęściej umiejscowiony w kościach ptaków, pochewkach ścięgien i stawach kończyn. Rzadziej może występować na skórze, w worku żółtkowym, sercu, kręgach, powiekach, a także w wątrobie i płucach w postaci ziarniniaków.
Głównymi czynnikami chorobotwórczymi gronkowców są ich kompleksy enzymatyczne, egzo i enterotoksyny.
Przebieg i objawy
Okres inkubacji choroby może trwać od 48 do 72 godzin.
W zależności od rodzaju przepływu wyróżnia się formy ostre i przewlekłe. W ostrej klinice objawy pojawiają się jako pęcherzykowe zapalenie skóry, sinica dotkniętych obszarów skóry i zapalenie błony.
W przypadku przewlekłego przebiegu choroba objawia się zmniejszeniem apetytu, spadkiem produktywności, wyczerpaniem i zrostem stawów.
Do wczesnych objawów chorobyMogę zaliczyć kulawiznę na jednej kończynie, letarg, potargane upierzenie, ugięcie jednego lub obu skrzydeł. Ptak staje się nieaktywny, ma gorączkę. W ostrych przypadkach może wystąpić ciężka depresja, a następnie śmierć.
Jeśli choroba stanie się przewlekła, stawy w dotkniętym chorobą ptaku będą puchnąć. Siedzi, schowana pod kończynami i opiera się na piersi. Ptak jest nieaktywny.
Koguty Aarshotz wyglądają świetnie w bezpośrednim świetle słonecznym ze względu na ich kolor!Czy musisz nauczyć się radzić sobie z pasteryzacją u kurcząt? Tutaj znajdziesz odpowiedź!
Staphylococcal omphalitis objawia się procesami zapalnymi w obszarze pierścienia pępowinowego i sąsiednich tkanek, a następnie powstaje martwica w tym obszarze.
Podczas przeprowadzania badania klinicznego osób chorych odnotowuje się obrzęk części twarzowej głowy i przestrzeń międzyosiową. W niektórych przypadkach na skórze głowy można zaobserwować niebiesko-zielone plamki o różnych rozmiarach.
Diagnostyka
Diagnoza choroby jest złożona: na podstawie obrazu klinicznego dane uzyskane po autopsji i wynikach laboratoryjnych z uwolnieniem patogenu.
Dożywotnia diagnoza wymaga zabrania chorego ptaka rozmazywać, drapać lub myć z dotkniętego obszaru lub próbki śmieci z podejrzanego ptaka.
Aby wyizolować patogen w laboratorium z dotkniętych obszarów i narządów, należy wysiać na BCH (bulion mięsno-peptonowy) lub MPA (agar mięsno-peptonowy). Powstałe szczepy ocenia się za pomocą testu koagulacji.
Staphylococosis należy odróżnić od pasteryzmu i pullorozy.. Od chorób niezakaźnych konieczne jest wykluczenie peroses (z braku pierwiastków śladowych) i zapalenia skóry pochodzącego od tiaminy. Stymulacja bioprobów w celu określenia zjadliwości gronkowca u 30-60-dniowych kurcząt przez zakażenie dootrzewnowe.
Leczenie
Przy pierwszych oznakach choroby, chory ptak jest usuwany z domu i jest dezynfekowany.
Ptak przestaje podawać podejrzane pasze pochodzenia zwierzęcego, prowadzi badania na obecność patogennego gronkowca.
Do leczenia stosuje się różne grupy antybiotyków. Przy wyborze leku należy opierać się na danych testowych dotyczących wrażliwości patogenu na różne antybiotyki.
Uwzględniany jest ogólny stan chorego ptaka. Terapia musi być wszechstronna. W tym celu należy stosować leki, które zwiększają ogólny stan odporności organizmu, w tym witaminy.
Środki zapobiegawcze i kontrolne
Aby zwalczyć chorobę, podejmowane są ogólne środki w celu poprawy diety i warunków dla drobiu.
W pomieszczeniach, w których trzymany jest ptak, dezynfekcję przeprowadza się w obecności ptaka przy użyciu silnie zdyspergowanych aerozoli kwasu mlekowego, rezorcyny, bianolu, glikolu trietylenowego.
Dezynfekcja warsztatów i inkubatorów jaj, budynków gospodarczych, zapasów i jaj wykorzystuje 40% roztwór formaldehydu przy obliczaniu 10-15 ml na 1 metr sześcienny pokoju. Temperatura w nim nie powinna być niższa niż 15 stopni. Czas ekspozycji - 6 godzin.
Starają się chronić ptaka przed wpływem czynników stresowych, takich jak długotrwały transport, naruszenie warunków mikroklimatu i stosowanie żywych szczepionek.
W celu zapobiegania kurczętom w gospodarstwach niekorzystnych dla gronkowca stosuje się toksoid gronkowcowy. Kurczęta są szczepione dwa razy w tygodniu w wieku 10–20 dni.
Anatoksynę można podawać zarówno domięśniowo, jak i aerozolowo. Odporność pojawia się w ciągu 7 dni po ostatnim zabiegu i trwa 2 miesiące.
