Melon może być inny choroby grzybowe, bakteryjne i wirusowe, co prowadzi do spadku wydajności i jakości owoców. Różnorodne szkodniki, które żywią się sokiem tej rośliny, powodują również mniejszą szkodę. Dlatego konieczna jest wiedza o nich. Dzisiaj przyglądamy się najczęstszym chorobom melonów i sposobom ich leczenia, a także rozmawiamy o szkodnikach melonów i sposobach ich zwalczania.
Choroby melona, metody ich leczenia
Choroby melona w szklarniach i na otwartym polu - ogromna ilość. Rośliny z nich więdną, dają złe żniwa lub po prostu umierają. Źródłami infekcji są nasiona, pozostałości roślin, gleba, chwasty. Aby zapobiec chorobom i utracie plonów, konieczne jest terminowe leczenie roślin przy użyciu odpowiednich metod.
Ciekawy fakt! Wielki doktor Avicenna stosowany w leczeniu przeziębienia i dny w jego chorych peelingach i nasionach melona.
Antracnoza
Liście melona pokryte są zaokrąglonymi brązowymi lub różowymi plamkami, które po pewnym czasie zwiększają swoje rozmiary. Na dotkniętych liściach tworzą się dziury, liście zwijają się i wysychają. Rośliny chore na plagę stają się cienkie i kruche. Chore owoce są zdeformowane i gniją bardzo szybko.
Żeby melony nie zaszkodziły antraknozie, konieczne jest usunięcie resztek pożniwnych z łóżek na czas, przestrzeganie prawidłowego płodozmianu, umiarkowane rośliny wodne, rozluźnienie gleby, spryskiwanie melonów 1% płynem bordeaux lub zapylenie proszkiem siarki.
To ważne! Takie zabiegi wymagają od trzech do czterech, w odstępie 10-12 dni.
Melon ascohitoz
Grzybica, najbardziej szkodliwa choroba w pokonaniu korzenia szyi melona. Na początku pojawiają się blade plamy z licznymi punktami (piknidiami), które stopniowo zwiększają się i pokrywają całą szyję korzenia. Choroba prowadzi do przerzedzenia plonów i spadku plonów.
Choroba może również wpływać na liście, łodygi i owoce. Tkanki zaatakowanego owocu stają się miękkie, czarne, a następnie suche. Dotknięta łodyga ciemnieje i pęka. Grzyb może być przechowywany na pozostałościach roślinnych przez dwa lata.
Choroba jest spowodowana nadmiarem wilgotności powietrza i gleby oraz niską temperaturą. Środki kontroli: głęboka jesienna orka, właściwy płodozmian, usuwanie resztek roślinnych, dezynfekcja gleby, czyszczenie chorych części rośliny, nawożenie nawozami potasowymi, traktowanie roślin płynem Bordeaux.
Biała plama (septoria)
Jest to choroba grzybicza, w której białe rośliny pojawiają się na roślinie. Centralne części plam ciemnieją po utworzeniu owocowania grzyba.
Choroba uwielbia mokrą deszczową pogodę. Zakażenie może być przechowywane przez długi czas w glebie, na nasionach i resztkach roślin. Środki kontroli: obserwować płodozmian, przeprowadzać głęboką jesienną orkę gleby (25-30 cm), niszczyć chore pozostałości roślin, spryskiwać 1% płynem bordeaux.
Gnicie korzeni
Najbardziej dotknięte tą chorobą są osłabione rośliny melona. Korzenie i łodygi młodych roślin stają się brązowe i ostatecznie przerzedzają się. W końcu liścienie i liście zanikają, a roślina umiera. Liście dorosłych melonów żółkną i blakną. Korzenie i dolna część łodyg stają się brązowe.
Środki kontroli: płodozmian, usuwanie chwastów, ciągłe rozluźnienie gleby, właściwe podlewanie, dezynfekcja nasion przed posadzeniem ich w 40% formalinie przez pięć minut.
Mozaika Ogórkowa
To choroba wirusa melona. Objawy choroby melonowej: zielono-żółte plamki mozaikowe na młodych roślinach, skręcone i zdeformowane liście, guzki i wybrzuszenia między żyłami, które nadają liściom lekko pofałdowany wygląd, stare liście obumierają, owoce spadają z rośliny, brodawkowata powierzchnia owoców, rośliny spowalniają wzrost, pękają na podstawie łodyg.
Wirus może być przechowywany na korzeniach chwastów i przenoszony do innych roślin uprawnych mszycy tykwowej. Wirus nasion rzadko jest przenoszony.
Środki kontroli: obserwuj płodozmian, podgrzewaj nasiona przed siewem, niszcz chore rośliny, przetwarzaj nożyczki i noże, którymi obcinają rośliny roztworem nadmanganianu potasu (5%), usuwaj chwasty i walcz z mszycami tykwowymi.
Mączna rosa
Prawdopodobnie jedną z najczęstszych chorób upraw melona jest mączniak prawdziwy. Łodygi i liście melonów pokryte są małymi białymi plamami (do 1 cm), ale z czasem mogą pokryć całą płytkę liści. Liście stają się brązowe, stają się kruche, zwijają się i wysychają.
Środki kontroli: terminowe zniszczenie wszystkich resztek roślinnych i chwastów, prawidłowy płodozmian i przetwarzanie sadzonek melonów w 80% proszku siarkowego przy pierwszym pojawieniu się choroby (na 100 m kw. 400 g) w odstępie dziesięciu dni, a ostatni zabieg przeprowadza się dwadzieścia dni przed zbiorem .
Mączniak rzekomy (perinospora)
Jest to choroba grzybowa melonów, która najczęściej wpływa na liście rośliny na wczesnym etapie. Pojawiają się żółto-zielone plamy, które z czasem znacznie zwiększają swoje rozmiary. Na spodniej stronie liści, przy wysokiej wilgotności, tworzy się szaro-fioletowy kwiat (zarodnikowanie grzybów).
Środki ostrożności: odkażanie nasion melona przed siewem. Aby to zrobić, podgrzej je w termosie z wodą (45 stopni) przez dwie godziny. Możesz również zrobić zaprawianie nasion 1% roztworem nadmanganianu potasu, mocząc je w roztworze przez dwadzieścia minut.
Sadzenie dotkniętymi melonami można posypać roztwór mocznika (na 1 litr wody 1 g), 1% mieszanki Bordeaux (1 l na 10 m kw.) Rośliny są traktowane Topaz i Oxyh w odstępie dziesięciu dni.
Szara pleśń
Jest to choroba grzybicza, która lubi wilgoć i zimną pogodę. Młode jajniki melonów stają się wodniste, szybko pokrywają się czarną sklerotią grzyba i pleśni.
Grzyb pozostaje w glebie przez ponad dwa lata. Choroba rozwija się dość intensywnie w temperaturze + 15 ° C Kiedy na zewnątrz jest cieplej, choroba zwalnia.
Środki ostrożności: ostrożnie odchwaszczaj, sprawdzaj i usuwaj zainfekowane łodygi i liście, podlewaj rośliny dopiero po usunięciu wszystkich chorych łodyg, liści i owoców.
Spryskaj następującym rozwiązaniem: na 10 litrów wody 1 g siarczanu cynku, 10 g mocznika, 2 g siarczanu miedzi.
Więdnięcie Fusarium
Choroba grzybicza, która dotyka średnich i późnych odmian melonów, zmniejsza plony i obniża jakość owoców. Pacjenci z fusarialnymi więdnącymi owocami melonów są niskosłodzone, niedostatecznie soczyste i pachnące oraz słabo przechowywane.
Choroba objawia się po pojawieniu się dwóch lub trzech prawdziwych liści na siewkach, a także po dojrzewaniu owoców. Rośliny szybko blakną, a liście rozjaśniają się i pokrywają szare plamy. Chore rośliny umierają po 7-10 dniach.
Środki ostrożności: stosuj się do zasad płodozmianu, usuwaj pozostałości roślin, chwasty, zainfekowane rośliny, podlewaj wystarczająco dużo wody, wykopuj ziemię jesienią, zdezynfekuj nasiona przed siewem w 40% roztworze formaliny przez pięć minut, uprawiaj melony w wysokich złożach, spryskaj je roztworem chlorku potasu .
Ciekawe Starożytni Egipcjanie zajmowali się uprawą melonów już w 2000 rpne. Melon był uważany za symbol życia, płodności i luksusu.
Szkodniki melonów, jak sobie z nimi radzić
Nie mniej szkodliwe niż choroby, melony przynoszą różne szkodniki. Konieczne jest ich zniszczenie w odpowiednim czasie.
Mszyce Gurda
Jest to owad ssący koloru zielonego, żółtego lub ciemnobrązowego. Mszyca tykwowa może produkować około dwudziestu pokoleń żywych larw w sezonie.
Te szkodniki melonów zamieszkują spód liści, rozprzestrzeniają się na całej powierzchni i wysysają sok z liści. Rośliny dotknięte tykwami melonowymi stają się żółte, skręcone i suche. Aby mszyce były jak najmniejsze, oczyść melon z chwastów na czas.
Melonowa mucha
To główny wróg plantacji melona. Może wpływać na do 50% i więcej plonów. Muchy melona przetrwają zimę, będąc w stadium larw, na głębokości 15 centymetrów.
Pierwsze muchy melonowe pojawiają się na początku czerwca. Muchy składają jaja w ciele owocu, a wewnątrz melona tworzą larwy, które przesiewają ciało. W rezultacie owoce gniją bardzo szybko.
To ważne! Możesz wykryć zainfekowane owoce przez dziury w skórze melona, które są koloru brązowego.Obecnie nie ma odpornych odmian melonów na muchy melonowe. Aby temu zapobiec Plantacje melonów można traktować roztworem „Rapier” (dwa litry roztworu na hektar) lub „Zenith” (250 ml).
Rośliny są spryskiwane dwa razy w sezonie: podczas pojawienia się pierwszych liści oraz w okresie zapętlania. Leki te nadają się również do niszczenia istniejących szkodników. Aby zniszczyć larwy zaraz po zebraniu dojrzałych melonów, wszystkie niedojrzałe owoce są zaorane razem z ziemią.
Pająk
Są to małe, ale bardzo niebezpieczne szkodniki melonów. Żółty lub żółty zielony latem i czerwony lub pomarańczowy żółty jesienią. Samice przędziorków zimują w glebie pod opadłymi liśćmi, na liściach i chwastach.
Przędziorki żyją na spodniej stronie liści, na pąkach, jajnikach i młodych pędach. Wysysają sok z rośliny, po czym części rośliny żółkną lub czerwone, a następnie roślina umiera.
Walcz przędziorków w następujący sposób: przed wysiewem nasion, zabrudzić glebę wybielaczem, kiedy pierwsze prawdziwe liście pojawią się na kiełkach, posypać je BI-58 lub Fitovermem, zebrać i zniszczyć resztki pożniwne, zrobić jesienną orkę, naprzemiennie uprawę i zniszczyć chwasty.
Drutowce
Sadzenie melonów może być zaatakowane przez prawdziwe (larwy chrząszczy) i nierealne (gąsienice owadów o ciemnych brwiach) drutowce, które gryzą odpowiednio podziemne części łodyg, młode rośliny umierają. Konieczne jest terminowe usuwanie resztek roślinnych i chwastów, ponieważ to w nich gromadzą się drutowce.
Gryzące gałki
Szufelki czerpakowe mogą żyć w glebie lub na niej. Niszczą łodygi melonów, co najczęściej prowadzi do śmierci rośliny.
Walczyć z miarkami, będziesz musiał usunąć chwasty i resztki roślin, wykopać glebę głęboko w jesieni, przestrzegać zasad płodozmianu, a także użyć leku Arrivo, który niszczy łopatkę, do opryskiwania roślin przez dwadzieścia dni.
Wiesz? Melon w Japonii to kosztowny prezent.
Aby uzyskać hojne i zdrowe zbiory melonów, konieczne jest natychmiastowe pozbycie się ich chorób i zniszczenie szkodników.
