Nie jest możliwe określenie przynależności odmianowej ziemniaka, która jest popularnie nazywana „holenderską”.
W latach 80-90 ubiegłego wieku Ogromna ilość importowanego materiału do sadzenia została przywieziona do kraju w sposób niekontrolowany.
Nie wprowadzając rozróżnienia między odmianami przywiezionymi z całego świata, krajowi hodowcy ziemniaków stali się zadzwoń do nich według miejsca pochodzenia - „holenderski”, „amerykański”.
Charakterystyczne odmiany
Odmiana ziemniaka „holenderska”, zakorzeniona w naszych ogrodach, jest inna:
- wysokie plony
- wczesne terminy tworzenia bulw i dojrzewania plonów,
- wypoziomowane gniazdo
- doskonała prezentacja bulw o małych oczach,
- odporny na choroby wirusowe.
Są to głównie wysokiej jakości odmiany zastawy stołowej.
To ważne! Większość odmian holenderskiej hodowli jest uprawiana w Europie do przemysłowego przygotowania półproduktów i produktów gotowych.
Ponad 30 odmian ziemniaków z Niderlandów przeszły testy odmianowe na terenach państwowych, ujęte w Państwowym Rejestrze Federacji Rosyjskiej, zalecane do uprawy w niektórych regionach w gospodarstwach prywatnych i prywatnych.
Najbardziej znany: „Mona Lisa”, „Asterix”, „Yarla”, „Czerwona Scarlett”, „Ukama”, „Cleopatra”, „Impala”, „Anosta”, „Condor”, „Picasso”, „Provento”, „Caesar”, jak również białe holenderskie ziemniaki.
Następnie można zapoznać się z opisem niektórych odmian i ich zdjęć.
Ziemniaki „holenderskie”: opis odmiany, zdjęcie
Mona Lisa
Średnio wczesna odmiana. Wydajność od 2 kg z buszu. Jest wysoce odporny na choroby wirusowe., zwykły strup, ciemnienie ciała, ale podatny na phytophthora. Bulwy wydłużone owalne. Ciało jest żółtawe. Wymaga nawozu azotowego.
Asterix
W przeciwieństwie do większości imigrantów z Holandii należy do odmian średnio-późnych. Zbiory stabilne, średnio wysokie. Skórka jest czerwonawa, miąższ jest żółty o wysokim smaku.
Odporny na uszkodzenia mechaniczne, szereg chorób - nicienie, rak ziemniaka, phytophthora. Dobry lezhkost. Wymaga dodatkowego podlewania. Nie wymaga suplementów azotowych.
Yarla
Wczesny, bezpretensjonalny. Wysoka wydajnośćOdporny na wirusy, w tym zarazę późną i rdzę. Nie wymaga gruntów, nie boi się mrozów. Bulwy są duże, jasne, żółte. Uprawiany do wczesnego marketingu produktów.
Ukam
Ma krótki sezon wegetacyjny 50-60 dni. W południowych i centralnych regionach nadaje się do kopania na początku czerwca. Wydajność do 350 kg na sto. Wysokiej jakości, owalne wydłużone, duże do 170 g owoców o żółtawej miazdze, która nie jest gotowana w miękkiej formie podczas obróbki cieplnej.
Małe zadrapania, uszkodzenia skóry, uzyskane podczas kopania i transportu, zarastają i nie psują prezentacji, nie wpływają na trwałość. W upalne dni wymaga obfitego podlewania..
Kleopatra
Wczesna dojrzała odmiana. Ma tradycyjną „holenderską” wydajność - 2–2,5 kg na krzew. Nadaje się do uprawy na piaszczystych glebach gliniastych. Ziemniaki są czerwone, duże, owalne, stołowe o powierzchownych małych oczkach. Długo przechowywane. Skłonny do strupa.
Latona
Okrągłe, lekko wydłużone bulwy, średniej wielkości, nadające się do sprzedaży 70-75 dni po posadzeniu. Zwrot jednej rośliny 2-2,4 kg. Idealnie transportowane i przechowywane.
Fryzja (Fryzja, Frezja)
Wysoce produktywna, średnio wczesna odmiana. Prawidłowa forma ziemniaków. Przechowywany przez długi czas nie kiełkuje. Biedny toleruje ciężką glebę, suszę, brak potasu. Miąższ jest kremowy, gęsty.
Czerwony szkarłat
Młode czerwone, gładkie bulwy nadają się do gotowania po 45-50 dniach, dojrzałość produkcyjna ziemniaków sięga 75-80 dni. Bezpretensjonalny, łatwo toleruje zmiany pogody, rośnie na każdej glebie.
Impala
Różnorodność przeznaczenia stołu. Wcześnie dojrzałe. Okres wegetacji 60-70 dni. Ekologicznie plastyczny, odporny na suszę, dobrze się rozwija zarówno w zimne, jak i gorące dni.
Doskonale zachowane nawet w ciepłych pomieszczeniach. Wydajność jest dobra, 500 kg przy 100 m². Bulwy są owalne, jasnożółte, zachowują kształt i biały kolor miazgi po ugotowaniu.
Symfonia
Odnosi się do średnio rannych. Bulwy są płaskie, gładkie, czyste podczas kopania. Wysoka wydajność na wszystkich rodzajach gleby. Odporny na phytophthora i parch.
Funkcje agrotehnika
W Rosji ziemniaki uprawiane zgodnie z szeroko rozpowszechnioną holenderską technologią nie dają wysokich plonów. Dlatego obserwuje się zwykły algorytm uprawy dla naszego klimatu.
Odmiany holenderskie są podatne na degenerację, wymagane są regularne aktualizacje materiału do sadzenia. Nie zaleca się sadzenia w jednym miejscu przez ponad trzy lata.
To ważne! Producenci i handel oferują drogi materiał elitarny w postaci bulw i nasion.
Nawet elitarny materiał przed traktowane promotorami wzrostu (fitostim, epina, krezacin), są poddawane dezynfekcji, kiełkują (wernalizują), przeprowadzają kalcynację lub krawężniki.
W odmianach wczesnych i średnio wczesnych wystarcza temperatura + 3,5 ° C do kiełkowania kiełków, natomiast korzenie mają wystarczającą + 4,5 ° C. Bulwy poddane wernalizacji sadzi się w niższych temperaturach + 2-3ºС.
Aby poprawić właściwości tlenowe, nasycenie składników odżywczych, gleba jest dwukrotnie wykopywana - późną jesienią i wiosną. Podczas jesiennej obróbki wycinane są głębokie rowki, które przed sadzeniem wiosną rozluźniają się widłami bez obracania górnej warstwy. Między rzędami pozostawić odległość 70-80 cm.
„Holenderski” posadzony w ilości 4-6 bulw na metr bieżący. Przed sadzeniem bulwy są sortowane według wielkości. Im większy ziemniak, tym większa musi być odległość między nimi.
Głębokość sadzenia od 5 do 12 cm, w zależności od wielkości materiału sadzeniowego i klimatu. Im bardziej suchy i cieplejszy klimat, tym głębszy powinien być otwór.
Dalszą opieką jest terminowe odchwaszczanie, hilling, podlewanie, obciąganie, w zależności od cech danej odmiany.
Pomimo dużego potencjału odmian holenderskich, ich popularność wśród rolników i ogrodników maleje. Bez stałej regeneracji, regularnych dostaw nasion z Europy, odmiana ziemniaka „Dutch” szybko traci smak. Zmniejsza się plon ziemniaków i jego wartość ekonomiczna.
